Ik ben pas 4 dagen hier en heb al zoveel gedaan en gezien.
Ik ben helemaal overladen met heerlijk prikkels.

Ik zal maar even bij het begin beginnen

11 juni hadden we om 11:55 het vliegtuig.
De dag daarvoor zijn we in een hotel blijven slapen in de buurt van het vliegveld, daar hadden we om 7:30 uur de bus naar het vliegveld. Tassen ingecheckt, onszelf ingecheckt en uiteindelijk vol met spanning in het vliegtuig wachten dat die opstijgt.
Na 9uur vliegen kwamen we aan in Atlanta.
In Atlanta werden we echt heftig gecontroleerd en kregen we allerlei vragen waarom we daar waren en wat we gingen doen, waar we elkaar van kennen, wat ons werk is, enz..
Na 4 uur wachten ging ons vliegtuig naar Quito ( waarvan 1 uur vertraging) Sebastian werd al knap zenuwachting en nogal lastig haha. Hij had geen geduld meer.

Bij aankomst in Quito werden we ook weer goed gecontroleerd.
En ik heb weer 2 nieuwe stempels in mijn paspoort!

De ouders, het broertje en 2 vrienden van S waren ons aan het opwachten, er werd flink geknuffeld. Ik had eigenlijk iets meer emotie verwacht, maar dat kwam er later pas uit
We zijn snel de auto in gestapt en naar hun huis gereden. dat was nog zo´n 40 min rijden.

Ze hebben een leuk huis, niet heel groot, maar ruimte zat, aan de buitenkant zie je het huis niet, alleen een muur met een hek. De binnenkant is warm aangekleed.
Ze hebben ook een hond op hun dak, hier in Quito is het heel normaal om een hond op het dak te hebben, dat ziet best vreemd uit. als 1 hond begint te blaffen, blaffen ze allemaal.
Ze hebben een witte Akita! super mooi beestje, helaas is ze niet zo vriendelijk.
De douche is ook iets nieuws voor me, het is een vrij normale douche, maar ze hebben geen warm water hier, daar hebben we een apparaat voor, wat ze zelf gemaakt hebben wat het water op de plek verwarmt voordat het water uit de douchekop valt.
Dit systeem hebben ze ook in de keuken.

De toilet is hetzelfde als die van NL, alleen mogen we hier geen papier er door heen spoelen. Al het papier gaat een speciaal prullenbak in.

We zijn al gauw gaan slapen de dag van aankomst. in NL was het rond 6.30
hier was het 23:30
We zijn dus een hele dag onderweg geweest. Ik was blij toen ik in bed lag.

De dag erna heb ik goed uitgeslapen.
Mijn ontbijt was helemaal super.
Biologische yogurt met haver
Humitas, dit is een echt Ecuadoriaans gerecht gemaakt van mais met kaas van binnen
Bolla de verde, een bol gemaakt van groene banaan met kaas van binnen
zelfgemaakte zoete tomatensap ( gemaakt van een ander soort tomaten )
En heerlijk vers fruit.

Mooi begin voor de dag.

Tegen de middag zijn we naar de familie van S gereden in Nanegal. dit is diep in de jungle, ongeveer een uur rijden van Quito. Hier werden we hartelijk verwelkomd door zijn opa en oma, met de leeftijd van 91 en 90 jaar.
Zijn opa was zooo dankbaar om ons samen te zien.
Ik heb nog een hoop ooms, tantes, neven en nichten ontmoet, de familie is echt groot!
Ze hebben allemaal een eigen boerderij, of werken met elkaar op de boederij.
Al het eten dat gemaakt word komt meestal uit eigen tuin.
Ik ben verliefd op het eten hier en de natuur!

Tegen de avond zijn de door gereden naar La Perla, hier woont nog een oma van S ( de moeder van zijn moeder) In deze plaats ligt ook de boerderij van de vader van S.
Hier hebben we weer lekker gegeten en zijn we al gauw gaan slapen.
op de slaapkamer werden we verwelkomt door een dikke zwarte spin!

De dag erna zijn we met de vader van S mee gegaan naar de boerderij en hebben we zijn koeien gezien. de vader van S heeft de koeien puur voor de melk.
De melk word door verkocht aan Nestle.
We zijn nog met de motor door het dorp gereden, ik heb ook mogen rijden.
Er is zoveel te zien hier, het landschap is echt prachtig, dat is niet in woorden omschrijfbaar. de lucht is zo anders hier.
Er groeien veel planten hier, planten die gebruikt worden als medicijn.
Achter in de tuin van de oma van S groeien mandarijn bomen, die mandarijnen hebben we geplukt en geproefd. wat een verschil! die smaak is heerlijk, en ik was verbaasd van de pitten die ik in mijn mond had. Ik heb nog nooit een pit gehad van een mandarijn in NL.

Ik ben gaan kijken bij iemand die koffiebonen kweekt. de koffieboon komt uit een vrucht, daar zit een pit in, die pit word gedroogd en warm gemaakt en tadaaa, daar is de koffie boon.
Zijn koffiebonen werden verkocht aan een fairtrade bedrijf.

Ook heb ik gezien hoe ze de natuurlijke suiker hier maken, dat is ook een proces, en van het vocht wat er vanaf komt word alcohol gemaakt.

Avonds zijn we weer terug gereden naar Quito. Op de terugweg zijn we nog ergens gestopt waar het je het middelpunt van de wereld hebt (Mitad del mundo) hier zag ik veel ¨gringo´s¨ (toeristen/buitenlanders) zoals ze dat hier noemen
Het was heel gaaf om daar te staan, er stond een lijn op de grond, aan 1 kant had je het noorden en aan de andere kant had je het zuiden.
En we zijn nog naar een vulkaan gereden; Pululahua, erg indrukwekkend

Vandaag waren we vroeg op, we komen steeds meer in ritme van de lokale tijd hier.
Sebastian was zijn broertje naar school brengen, dat wou zijn broertje graag.
Het verkeer is trouwens erg chaotisch hier, en er zijn echt hele stijle bergen overal. Het beste is om hier een auto te hebben met 4x4. Fietsen is echt niet te doen hier!
soms lijkt het net een achtbaan haha.
Het uitzicht dat je telkens hebt is echt super mooi. dat blijf ik fascinerend vinden.
Vandaag zijn we naar de stad gereden en naar een plek waarbij je met een lift naar boven gaat, 4100 meter omhoog! Je kunt je voorstellen hoe het uitzicht vanuit hier is geweest. Wauw!
Je merkt het wel echt aan je ademhaling en je lichaam. Ik moet het echt allemaal rustig aan hier doen.
Door de druk moest ik ook wel erg vaak naar de toilet, op de toiletten vind je trouwens nauwlijks toiletpapier, hier moet je meestal voor betalen. het is dus een goed idee om je eigen mee te nemen

We zijn nog naar een standbeeld wezen kijken ; El Panecillo, in het centrum van het zuiden van Quito. dit is een erg beroemd standbeeld van een Engel.

In de stad hebben we lekker ceviche gegeten in een oud restaurant genaamd ; La Colmena 1952. Ceviche is een typisch gerecht van Zuid-Amerika. en echt super lekker.

Ik heb een kerk (La Compania) gezien bedekt met dun goud (breadgold) van binnen, mooiste kerk wat ik ooit gezien heb.

Morgenvroeg gaan we al om 5uur opstaan, we gaan naar Otavalo, dit is een plek 2 uur hier vandaan, hier gaan we de ¨native people¨ zien van Ecuador.

De familie van S is echt super vriendelijk, ze maken zich erg druk wat ze voor eten moeten maken, of ik het wel lust. Ze proberen met me te communiceren en laten me graag hun leven zien. Sebastian word gek gebeld omdat ze hem willen zien en omdat ze mij graag willen ontmoeten.
Het weer is erg lekker hier, het verschilt wel erg omdat we hoog in de bergen zitten en de wolken dus erg laag zijn.

De foto´s volgen snel.

Liefs, Mariska